Şiir..

Aslında pek sevdiğim söylenemez edebiyatın bu dalını, ama herkes gibi beni de etkileyen 3-5 şiir vardır.. Bunlardan en en en özeli Tahirle Zühre Meselesi.. Tüm üniversite yaşantım boyunca çalışma masamın üstünde durdu bu şiir, dara düştüğümde okurdum ve içimi rahatlatırdı.. Bu aralar Nazım Hikmet'in hayatını anlatan film Mavi Gözlü Dev'in gazetelerdeki haberlerini gördükçe 14-15 yıl önceki günlerim geldi aklıma.. Şimdilerde çok güzel bir el yazısıyla yazılmış, yıllarca masamı süsleyen Tahirle Zühre Meselesi'ni arıyorum evde, kesin atmamışımdır, çıkar bir köşeden..

TAHİRLE ZÜHRE MESELESİ

Tahir olmak da ayıp değil Zühre olmak da
Hattâ sevda yüzünden ölmek de ayıp değil,
Bütün iş Tahirle Zühre olabilmekte yani yürekte.
Meselâ bir barikatta dövüşerek meselâ kuzey kutbunu keşfe giderken
Meselâ denerken damarlarında bir serumu ölmek ayıp olur mu?
Tahir olmak da ayıp değil Zühre olmak da hattâ sevda yüzünden ölmek de ayıp değil.
Seversin dünyayı doludizgin ama o bunun farkında değildir
Ayrılmak istemezsin dünyadan ama o senden ayrılacak
Yani sen elmayı seviyorsun diye elmanın da seni sevmesi şart mı?
Yani Tahiri Zühre sevmeseydi artık yahut hiç sevmeseydi
Tahir ne kaybederdi Tahirliğinden?
Tahir olmak da ayıp değil Zühre olmak da hattâ sevda yüzünden ölmek de ayıp değil.

Seni seviyorum aşkım..